Nog steeds onderweg

Gisteren en vandaag totaal 38km gelopen. We komen steeds dichter bij Santiago. In Leon hebben we Tomasso achter moeten laten vanwege zijn blaren maar vandaag heeft hij zich gelukkig weer met de bus aan kunnen sluiten. Hij is nu een heerlijke Italiaanse Pasta aan het koken.
De laatste dagen met een klein groepje verder getrokken. Mel uit Ierland, die over drie dagen terug moet, Marisa uit Amerika (snatertje) inmiddels een koppeltje met Mel) en Tomasso uit Italië. Onderweg zullen we vast wel weer oude bekende tegenkomen maar op dit moment is de grote groep uiteen gevallen. Ook omdat er naar huis moesten en omdat wij de laatste twee dagen niet de gebruikelijke 25km per dag hebben afgelegd. Morgen wordt het weer 26km (6km voorbij Astorga) als het weer tenminste meezit. Het ziet er momenteel dreigend uit.
Vandaag toch maar weer een hotel genomen zodat ik volop rust kan nemen en niet dat allerlei (padvinder)regels mijn ritme bepalen.
Met mijn gezondheid gaat het nog steeds goed behalve dat mijn teen inmiddels zoveel pijn doet dat je het alleen nog voelt als ik eraan kom. Tijdens het lopen heb ik er nauwelijks last van. Ik denk vaak aan jullie en ga ervan uit eind mei in goede gezondheid iedereen weer in de armen te kunnen sluiten. Ik hou van jullie